تحلیل همگرایی اقتصادی (سرمایه گذاری مستقیم خارجی دو طرفه) در کشورهای گروه D-8

از جمله واکنش های انفعالی کشورها برای مقابله با پدیده جهانی شدن، گرایش به همگرایی‌های اقتصادی و منطقه ای است. برای کشورهای در حال توسعه که آمادگی ورود ناگهانی به تجارت آزاد را ندارند، منطقه‌گرایی می‌تواند مؤثرترین راه برای گشودن تدریجی اقتصادهای ملّی و ادغام آنها در اقتصاد جهانی باشد. در این مطالعه، برای بررسی همگرایی کشورهای اسلامی گروه D-8، الگوی جاذبه تعمیم یافته به کار گرفته شده است. این الگو به روش داده‌های ترکیبی مورد محاسبه قرار گرفته تا اثرات ثابت و انفرادی مربوط به زوج‌های تجاری را مورد توجّه قرار دهد و اریب ناهمگنی را از بین ببرد. بر اساس نتایج، تولید ناخالص کشورهای میزبان و میهمان سرمایه (به عنوان جرم جسم) و فاصله‌ی جغرافیایی (به عنوان فاصله)، مطابق با تئوری جاذبه می باشند. از طرفی، شاخص تفاوت ساختار اقتصادی و شاخص باز بودن اقتصادی نقش مثبت بر جریان مبادلات دوطرفه ایفا می‌کنند. بنابراین طبق نتایج تجربی، گروه D-8 به سمت همگرایی حرکت می کنند و می توانند با افزایش همکاری های اقتصادی بین اعضا، در مسیر جهانی شدن حرکت کنند.